Historia do 1945
- Napisane przez Łukasz Biły
- Dział: Historia
Historia Niemców na obecnym terytorium Polski swe źródła posiada w wielowiekowej historii Śląska, Pomorza i Prus Wschodnich a szerzej - obecnych krajów bałtyckich.
Już od średniowiecza a zwłaszcza od XII wieku ludność krajów niemieckojęzycznych osiedlała się na tych terenach, co najczęściej związane było z zamierzonym przez ówczesnych władców (np. piastowskich książąt śląskich) rozwojem gospodarczym ich dzielnic. Skutkiem tego były lokacje miast na prawie niemieckim i osadzanie w nich kupców i rzemieślników z Saksonii, Frankonii czy Bawarii.
Książęta śląscy poprzez pokolenia skoligaceni byli z najznamienitszymi rodami niemieckimi i poprzez związki z dworem praskim wprowadzili już w XIV Śląsk w obszar Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Podobne procesy dokonywały się w pasie ziem nadmorskich wraz z ziemiami należącymi do Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego. Na przestrzeni wieków ziemie te związane były z dziejami Austrii bądź Prus. Na ziemiach tych toczyło się życie polityczne, gospodarcze i społeczne związane z centrami w Pradze, Wiedniu lub Berlinie. Ziemie te wydały wybitnych twórców kultury i nauki języka niemieckiego (np. Herder, Wiechert, Hauptmann, Eichendorff, Stern) w tym wielu laureatów nagrody Nobla. Na Śląsku podwaliny nowożytnej industrializacji położyły rody Donnersmarcków, Schaffgotschów czy Ballestremów. Również niemieckie osadnictwo w XVII i XIX w. przyczyniło się do powstania Łodzi i z nią związanego przemysłu włókienniczego. Część wschodnich rubieży Prus miała charakter typowych terenów wielojęzycznego pogranicza kulturowego.
Polityczne zmiany na tej mapie spowodowały skutki I Wojny Światowej i powstanie w 1918 roku po okresie rozbiorów Rzeczpospolitej Polskiej. W wyniku tego niektóre tereny zamieszkane także przez ludność niemieckojęzyczną znalazły się decyzją Traktatu Wersalskiego w granicach Polski. O przynależności państwowej Warmii i Mazur oraz Górnego Śląska miały zdecydować plebiscyty. W Rzeczpospolitej Polskiej ludność niemiecka, jako uznana mniejszość narodowa miała prawo prowadzić swoją działalność kulturalną, szkolną a nawet polityczną w ramach, której była także reprezentowana w Sejmie i Senacie RP.